برای بیشتر گونه‌های دو لپه‌ای، تعداد لپه ریز ایرانی دو لپه متغیر است (شکل 1A)، با این حال، استثناها شامل برخی از گونه‌های Acer، Juglans و Coffea می‌شوند که دارای سه لپه هستند (ایمز، 1961؛ دوک، 1969) و همچنین رافانوس.
Dube و همکاران، 1981) و Sesamum (Pillai و Goyal، 1983)، برخی از اعضای Ranales که دارای سه یا چهار لپه نخود سیاه هستند (Datta، 1988) و برخی از گونه های Persoonia (Protaceae) (Fletcher، 1909).
برعکس، جنس Pinguicula در بین ادیکوها به دلیل داشتن یک لپه منفرد غیرعادی است (Degtjareva et al., 2006) و برخی از گیاهان انگلی مانند گیاهان Orobanchaceae، Santalales و Rafflesiales فاقد لپه هستند (Burgher, 1998).
تک لپه‌ها دارای اسکاتلوم هستند (شکل 1B) که بسیاری آن را یک لپه منفرد می‌دانند که از سطح زمین بیرون نمی‌آید و بنابراین فقط می‌تواند در سطح مقطع نهال نشان داده شود (شکل 1B). از آنجایی که اسکاتلوم در زیر زمین باقی می‌ماند، فتوسنتز نمی‌کند و بنابراین، برخلاف بیشتر لپه آذر شهر دو لپه‌ای اپی‌گال، سبز نیست.
تنوع در تعداد لپه پاک شده و خوش پخت تک لپه ای وجود دارد، برخی از گونه ها مانند Commelina، Dioscorea، Tamus و Tinantia دارای لپه دوم هستند (Datta، 1988). Gymnosperms، متمایز از طبقه‌بندی لپه‌های آنژیوسپرم، تعداد لپه‌های متغیری بین گونه‌ها دارند که از دو تا ۲۴ برای Pinus maximartinezii متغیر است.
بیشترین تعداد لپه شناخته شده برای یک گیاه (فرجون و استایلز، 1997). تعداد لپه همچنین در بسیاری از گونه های ژیمنوسپرم انعطاف پذیر است، به عنوان مثال، 5-7 برای Pinus radiata و 7-13 برای Pinus jeffreyi (Mirov, 1967)، یا 5 برای Pinus sylvestris (شکل 1C).
- منابع:
- تبلیغات:
