صید میگو صورتی یک منبع مهم ماهیگیری است که در سال های اخیر رشد کرده است پرورش میگو در مقیاس وسیع در کشورهای مختلف در سراسر جهان در دهه هشتاد آغاز شد، از آن زمان تولید رشد کرد و به صنعت امروزی تبدیل شد.
مکزیک با تولید 223 هزار و 965 تن در سال 2016 هفتمین تولیدکننده بزرگ میگو صورتی در جهان است.
میگو صورتی در آب های آرام اعم از شیرین یا شور با عمق کمتر از 50 متر با کف شنی و صخره ای زندگی می کند از گیاهان، حیوانات کوچک تغذیه می کند و اغلب همدیگر را می خورند آنها یکی از معدود سخت پوستانی هستند که آدمخواری می کنند.
Sinaloa تولید کننده اصلی میگو صورتی است، تولید آن در سال 2016 به ارزش 7 هزار و 232 میلیون پزو رسید. که 4 هزار و 200 میلیون برای تولید آبزی پروری و 3 هزار و 32 میلیون برای صید است.
میگو صورتی یکی از حیواناتی است که به بهترین وجه با انواع تغییرات در زیستگاه خود، از تغییرات شدید شوری، دما یا نسبت ترکیبات نیتروژنی در آب، سازگاری دارد.
شهریور، مهر و آبان ماه هایی هستند که بیشترین میزان دسترسی به میگو صورتی در کشور ما وجود دارد.
SIAP با هماهنگی CONAPESCA از فناوری ماهواره و هواپیماهای بدون سرنشین برای نظارت بر صید میگو صورتی استفاده می کند.
آنها بر برخی مناطق بسته و ماهیگیری در سواحل سینالوآ نظارت می کنند.
حجم تولید سالانه معادل 3751 برابر وزن شهاب سنگ هوبا (بزرگترین شهاب سنگ موجود در زمین) است.
تأثیر کشت میگو صورتی با مکش لارو ماهی و میگو با پمپاژ مزارع پرورش آبزیان در ناواچیست؟
صید میگو صورتی در سینالوآ جایگاه دوم را در صید از دریاهای آزاد و رتبه اول را در خلیج ها و مصب ها حفظ می کند، حتی اگر در سال های اخیر نوسانات قیمت مشکلات بازاریابی را ایجاد کرده است.
مجموع تولید یا تولید در هر منطقه پرورش میگو تا سال های 1375 تا 1377 مثبت بوده است پس از آن، مشکلات بیماری ظاهر شد که تولید را محدود کرد.
از سال 1980 تا 2000، آبزی پروری به عنوان یک توسعه جدید در تولید میگو در سینالوآ ادغام شد با این حال، ماهیگیری و آبزی پروری هر دو مسئول اثرات نامطلوب بر محیط زیست و گونه ها در نظر گرفته می شوند.
از اثرات نامطلوب دومی می‌توان به تخریب تالاب‌ها با ساخت حوضچه‌ها، اتروفیکاسیون اکوسیستم‌های ساحلی، فرار ارگانیسم‌های عجیب و غریب، گرفتن جانوران رودخانه‌ای و استفاده از مواد شیمیایی توسط آبزی پروری اشاره کرد.
پلانکتون های فصلی یا مروپلانکتون شامل گروه های مهم برای ماهیگیری فلس می شود (ساردین، باس دریایی، هامور، هامور، پومپانوس، خرچنگ و خروس)، سخت پوستان (میگو صورتی و نرم تنان تالاب های ساحلی مکان های مناسبی برای توسعه صنعت میگو بوده و با توجه به ویژگی هایی که دارند اجازه ایجاد واحدهای تولیدی را داده اند.
آبزی پروری در توسعه خود تغییرات یا تغییراتی را در منطقه ای که در آن قرار دارد ایجاد می کند، از جمله رقابت برای منطقه، تغییرات زیستگاه، مکش مستقیم و مرگ ارگانیسم ها و تکثیر بیماری هایی که محصولات را تحت تأثیر قرار می دهد.
